υπέρθυρος

-η, -ο, Ν

1. αυτός που βρίσκεται πάνω από την πόρτα

2. το ουδ. ως ουσ. βλ. υπέρθυρο.

[ΕΤΥΜΟΛ. < υπερ-* + -θυρος (< θύρα), πρβλ. αμφί-θυρος].